[zaloguj się]
[pdf]

2. PROCZ (4) pron

Teksty nie oznaczają pochyleń.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Zaimek przysłówkowy: wprowadza pytanie o przyczynę: dlaczego (czes. proc ‘dlaczego’) (4):
a. W pytaniu niezależnym (1): Rozgniewawſzy ſie mátká iey/ y Rzekłá iey: Zła corko á bez wſtydu/ procż chceſz ſwoy rod poniżyć? Kxiążętá wielkie á známienite potąpiaſz á vbogiego topniá morſkiego ſobie zwoluieſz? HistRzym 14; [Ale Diabeł [...] przez węża rzekl ku niewiescie: Procz wam Buog przikazal abyscie s każdego drzewa Rayskiego nieiedli? SandMalEwan 4].
Fraza: [»procz nie« = tak, oczywiście: PAnie goſpodarzu proſſę was bárzo/ ráczćie mnie nieznáiomą przenocowáć. (-) Procz nie [Warumb nit]/ gdybyſcie iedno dobrym goſćiem chćieli być/ wſſakem ieſſcze żadnemu nieodmówił. Wokabul 1539 G4.]
b. W pytaniu zależnym będącym zdaniem dopełnieniowym (3): Ona rzekłá: Zali to nie ieſt winá/ że gędźbę á plęs moy wſzyſcy chwálą/ á on ná tho głową trząſa. [...] Tedy Rrol [!] kázał iemu wſtáć/ y pytał iego/ procżby ná thákową krolewnę głową kinął. HistRzym 13; A [królewna] wyjąwſzy ſwą tablicżkę y pocżęłá piſáć napierwey A. Widząc tho iey mátká/ pocżnie ſie temu dziwić/ procżby piſáłá A: áno niebyło y iednego słowá z tych dwu kſiążąt imię ktoreby ſie od A pocżynáło. HistRzym 14, 47v.

Synonimy: »dla czego, przecz.

MFr