[zaloguj się]
[pdf]

PROMIENIĆ (2) vb impf

Fleksja

3 sg praes pr(o)mieni (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

Otaczać promieniami, oświetlać, rozjaśniać [co] (2):

promienie komu (1): á wieniec z kámieni Koſztownych ſpráwion/ głowę mu [słońcu] promieni. SzarzRyt A3v.

Przen (1): Ale tá twa powſzechna łáſká/ Pánie wieczny/ (By ćień świátłá twoiego/ ten to bláſk ſłoneczny) Choćiay rzeczy oświeca iednáko poddáne/ Sáme promieni czyſte/ y polerowáne. SzarzRyt B3.

Synonim: oświecać.

Formacja współrdzenna: promienić się.

MPi