[zaloguj się]
[pdf]

RUGOWAĆ SIĘ (3) vb impf

o oraz a prawdopodobnie jasne (tak w -ować).

Fleksja
inf rugować się
imperativus
pl
1 rugujmy się
conditionalis
sg pl
2 m m pers byście się rugowali
3 m m pers by się rugowali
f by się rugowała m an

[inf rugować się.] ◊ imp 1 pl rugujmy się (2). ◊ con [3 sg f by się rugowała.] ◊ 2 pl m pers byście się rugowali (1). ◊ [3 pl m pers by się rugowali.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. rugować.

1. Poddawać się dochodzeniu i badaniu (2): Aleć ia i tych bogactw nieznam miedzy wami/ A rad bych zebyſcie ſię rugowali ſami. KochSat A4v; Prot B2v; [nie wadzi, aby się rugowali i okazali, którzy tacy miedzy nimi PismaPolit 621].

[Ze zdaniem dopełnieniowym: Owszem, wszystcy to słusznie mówiemy, lecz iż Confesyja jest dla tych, co ją wyznają, [...] ale nie dla nas doma, którym już do tego przychodzi, że się rugować musiemy, jeśli pod tą Konfesyją trzymamy się dawnego a zawżdy własnego smysłu Jednoty AktaSynod IV 146.]

[Szereg: »rugować się i inkwizycyją miedzy sobą czynić«: król Jego Mć i panowie senatorowie [...] tak się rozjechać [z sejmu] musieli, acz się rugować i inkwizycyą panowie miedzy sobą czynić mieli, dla takowych, którzy by w tych praktykach pryncypałami byli [z] strony udawania odjazdu króla Jego Mci KronMieszcz 131.]
2. Wykluczać się, odchodzić [skąd] (1): Cierṕmyſz thedy w tey owczárni [tj. w kościele] złe dla dobrych: nie ruguymy ſye z niey/ áni brákuymy ſobą OrzList f2.
3. [W funkcji strony biernej: Być usuwanym:
Szereg: »jawić się i rugować«: bo wieleby dobrego ná nim [na synodzie] ſię zbudowáło/ gdyby ſię tá złość iáwiłá y rugowáłá. BronApokr 18.]

Formacje współrdzenne cf RUGOWAĆ.

LW