[zaloguj się]
[pdf]

[RUGOWAĆ vb impf

o prawdopodobnie jasne (tak w -ować); a jasne.

Fleksja
inf rugować
indicativus
praes
sg
1 ruguję

inf rugować. ◊ praes 1 sg ruguję.

Sł stp brak, Cn s.v. inkwizycyją czynić, Linde XVII – XVIII w. w innym znaczeniu.

1. Przeprowadzać dochodzenie; inquirere, quaestionem exercere a. habere Cn: Ruguię/ Inquiro, depacto, paciscor. Volck Yyy2.
2. Układać się: Depactare rugowac [wyd. 1558: Kugowáć [!]] Cervus F31 52v; Paciscor, ich werde eins/ komme vber eins/ vertrage mich. P. Iednam ſię/ vmowę czynię/ poſtánowiam/ ruguię. Volck 439. [Cf też wyżej.]

Synonimy: 1. badać, dowiadować się; 2. jednać się.

Formacje współrdzenne: rugować się, wyrugować, wyrugować się.

Cf [RUGOWANIE]]

LW