[zaloguj się]

PROROCZEK (1) sb m

Fleksja

N pl proroczkowie.

stp, Cn, Linde brak.

Dem. odprorok” ‘głosiciel herezji’; iron.: Bo wiem zá pewné: iż ći wſzyſcy Proroczkowie niedoſzli/ nigdy nie ſą pewnégo áni bezpiecznégo ſumnienia: przeto/ iż ſą záślepieni/ y duchownégo rozſądku nie máią: który ſwoię náukę zmyśláć vmieią/ ále iéy dowieść piſmem nie mogą. (marg) Schwermerus tu zowie Sákrámentarze/ wſzyſtki. (—) BiałKat 121.

Cf PROROCZYNA