Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PROROCZSTWO

Następne hasło: [PROROGACYJA] »

PROROCZYNA (1) sb f

Fleksja

N sg proroczyna.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Dem. od „prorok” ‘człowiek posłany przez Boga’ (skromnie o sobie); przen: duchowny

Dem. od „prorok” ‘człowiek posłany przez Boga’ (skromnie o sobie); przen: duchowny [czyja]: Przełożę wam y ia niegodna proroczyná wáſzá/ nieſpráwiedliwośći/ krzywdy/ potwarzy/ zdrády: ktoremi to kroleſtwo y obywátele iego vwichłáni ſą SkarKazSej [702²]b.

Cf PROROCZEK

AĆ