![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: PROROCZSTWO | Następne hasło: [PROROGACYJA] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
PROROCZYNA (1) sb f
Fleksja
N sg proroczyna.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Dem. od „prorok” ‘człowiek posłany przez Boga’ (skromnie o sobie); przen: duchowny [czyja]: Przełożę wam y ia niegodna proroczyná wáſzá/ nieſpráwiedliwośći/ krzywdy/ potwarzy/ zdrády: ktoremi to kroleſtwo y obywátele iego vwichłáni ſą SkarKazSej [7022]b.
Cf PROROCZEK
AĆ