[zaloguj się]
[pdf]

1. [PROŚCINA sb f

o prawdopodobnie jasne (tak w prosty, też Cn).

Fleksja
sg
A prościnę
I prościną

sg A prościnę. ◊ I prościną.

Sł stp brak, Cn s.v. prost, Linde XVII – XVIII w.

Prosta droga; directum, directum iter, rectum Cn: kthory damb dzyely drogą myędzy wyrambamy, tho yeſth proſzczyną, ſzluſznymy a pewnymy znaky ZapWpolKośc 1551 9/350v.
Przen: Sposób zrozumiały, łatwy: A cós tedy wolis/ Cyli bym in profundum poſedł z ſwą łáćiną? Cyli vt verba ſola ſonant ták prośćiną. Potkanie 11.

Cf PROSTYNIA]

ALKa