[zaloguj się]
[pdf]

2. PROŚNY (4) ai

prośny (2) Mącz, prośny a. prosny (2) MiechGlab.

o prawdopodobnie jasne (tak w proso).

sg m N prośny (1). ◊ n N prosn(e) (1). ◊ A prosn(e) (1). ◊ pl N subst prosn(e) (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Przymiotnik od „proso” ‘Panicum miliaceum L’ (4): vcżyń oſḿ albo dzieſięć piłułek z woſku tak wielkich iako proſne ziarnka FalZioł V 86; Miliarius, Prośny/ Iáglány. Mącz 221b.
Wyrażenie: »prosne piwo« [szyk 1:1] (2): Wodę zową [Tatarzy] Su albo ſuha, piwo proſnę [!] Buza [Cerevisiam autem miliarem sβu ex milio factam (Buzam) nominant], Ktore w Ruſi zową Braha MiechGlab 22, **4v.

Cf PROSIANY, PROSOWY, PROŚNOWŁOĆ

ALKa