[zaloguj się]
[pdf]

PROTOPOP (1) sb m

protopop (1), [protopopa].

Teksty nie oznaczają ó; pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w proto-); w protopopa a jasne.

Fleksja
sg pl
N protopopa protopopowie
A protopopa, protopopę

sg [N protopopa.] ◊ A protopopa, [protopopę]. ◊ [pl N protopopowie.]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.

Starszy pop, przełożony kleru katedralnego w kościele wschodnim [zawsze z nazwą miejscową lub przymiotnikiem od niej]; primopapa, protopapa, primus inter sacerdotes Cn [protopopo Łac śr]: Przyprowádził też [Włodzimirz] z ſobą [...] Naſtaſiuſá Protopopá z Korſſunu StryjKron [140]; [Konst 1581 195v; UniwPobor 1581 224; UniwPobor 1591 A3v; [obrali] Iednego dla porządku w kole duchownym/ Neſtorá Prezbiterá/ Protopopę Zábłudowſkiego/ áby vſramiał wſzeláki rozruch/ y porządek cżynił w Synodźie. Ekthesis 4, 5].

ALKa