[zaloguj się]
[pdf]

PRYJOR (2) sb m

Teksty nie oznaczają ó.

Fleksja
sg
N pryjor
G pryjor(a)
I pryjorem

sg N pryjor (1). ◊ G pryjor(a) (1). ◊ [I pryjorem.]

Sł stp, Cn, Linde brak.

Przełożony klasztoru, przeor [prior – przeor Mymer1 9v, Mymer2 9; – pierwszy Mącz 322c; – przedniejszy Calep] (2): Archimandritae – Oppat, gardijąn, Prior. Calep 89b; [Ieſli ſie dowieſz/ że ná kazániu ćię dotykano/ żeć przymawiano/ chceſz ſtákowym czinić/ tedy iuż go nátym mieſcu nienaydzieſz/ bieżał do inego kłaſſtora [!]: ieſli mowiſz z priorem/ ſprzełożonym mieſcá onego/ tedyć powie że ná tym mieſcu niemieſſka ErazmJęzyk Z3].
Wyrażenie: »pryjor zakonu [którego]« (1): Tatarzy gdy miaſto [Wrocław] puſte nalezli zamek optocżyli/ ale nie długo tham leżąc odiechali, iako ſlawa ieſt iże dla modlithw á placżu nieiakiego Ceſlawa Priora zakonu [prioris ordinis] ſwiętego Dominika MiechGlab 9.

Synonim. przeor.

JDok