[zaloguj się]
[pdf]

PRZEBUDZAĆ (3) vb impf

e jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg
3 przebudzå
imperativus
sg
2 przebudzåj
conditionalis
pl
1 m pers bysmy przebudzali

praes 3 sg przebudzå (1). ◊ imp 2 sg przebudzåj (1). ◊ con 1 pl m pers bysmy przebudzali (1). ◊ [part praes act przebudzając.]

Sł stp, Cn notuje, Linde bez cytatu s.v. przebudzić.

Przerywać sen, budzić; exsuscitare quietum, inquietare Cn [kogo, co (żywotne)] (3): [Mátká moiá ſłużebniká przenáiąwſzy/ námowiłá go áby ſie nágo zwlokſzy wedla Pániey moiey położył: co gdy vcżynił iey nieprzebudzáiąc/ wnet mi do Kośćiołá znáć dáłá HistOtton 39v.]

przebudzać czym (1): [żuraw, będący wodzem stada, trzyma kamyk w nodze] Thak iże gdyby pocżuł ſpać/ tedy mu kamyk wypada, á on za tym wnet przeczucza, á gdyby na nie iaka trwoga przyſzła Thedy on cżuyny wſzytki krzykiem ſwogim przebudza FalZioł IV 25b.

Zwrot: »w nocy przebudzać« (1): A niechcąc ábyſmy was w nocy przebudzáli/ Do Szynkownégo domku częſtochmy chadzáli PudłFr 8.
Przen: O umarłym (1): POmáłu pątniku mijay chceſzli iść ſpokoiem/ Kędy dotkliwy Hipponax w mśćiwym grobie ſwoiem Odpocżywa/ nie przebudzay śierſzeniá ſpiącego/ By nie vſzcżknął/ w dáleką ſię drogę kwápiącego. KlonŻal C4.

Formacje współrdzenne cf BUDZIĆ.

JR