« Poprzednie hasło: PRZECINACZ | Następne hasło: PRZECINAJĄCY » |
PRZECINAĆ (12) vb impf
e oraz a jasne.
inf | przecinać | ||
---|---|---|---|
indicativus | |||
praes | |||
sg | |||
1 | przecinåm | ||
3 | przecinå |
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | przecinåł |
fut | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | będzie przecinåł |
inf przecinać (1). ◊ praes 1 sg przecinåm (6). ◊ 3 sg przecinå (3). ◊ praet 3 sg m przecinåł (1). ◊ fut 3 sg m będzie przecinåł (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI(XVIII: 1. wyd. przetłuc) – XVIII w.
przecinać co (1): Weſel ſię Páwle/ ktorego głowá miecżem ieſt vcięta. Co zá miecż gárdło twoie przećinał? SkarŻyw 595; [PamJancz 116].
[przecinać komu, czemu (żywotne): PamJancz 116; w ręku bicż miał pełny bodźcow oſtrych/ ktorymi koniowi áż do źiobr przećinał HistOtton 46.]
przecinać co (1): [roślina jeleni język] ma mocz ciepłą á tak przecina y roſpądza klijowate wilkoſci FalZioł I 135d.
W połączeniu szeregowym (1): abowiem [rozmaryn] roſpądza niecżyſtoſci/ odmiąkcza/ ociera y przecina. FalZioł I 119a.
Formacje współrdzenne cf CIĄĆ.
Synonimy: 1.a. przerzezować, przerzynać.
Cf PRZECINAJĄCY, PRZECINANIE, PRZECINANY
KW