[zaloguj się]

PRZECINAĆ (12) vb impf

e oraz a jasne.

Fleksja
inf przecinać
indicativus
praes
sg
1 przecinåm
3 przecinå
praet
sg
3 m przecinåł
fut
sg
3 m będzie przecinåł

inf przecinać (1).praes 1 sg przecinåm (6).3 sg przecinå (3).praet 3 sg m przecinåł (1).fut 3 sg m będzie przecinåł (1).

stp, Cn notuje, Linde XVI(XVIII: 1. wyd. przetłuc) – XVIII w.

1. Naruszać całość jakiejś powierzchni robiąc cięcie; interscindere, intersecare Mącz, Cn; distruncare, intercidere, perscindere Calep, Cn; dividere Vulg; concidere Mącz; discindere, persecare, praecidere, rescindere, transcindere Cn (9): Interseco, Przećinam/ przeſiekuyę/ przeparam. Mącz 377c, 30a, 372a; Calep 335a, 549b, 789b.
Przen (1): Sub incudem revocare, Przećynáć ynáczey/ Popráwiáć. Mącz 70d.
a. Dzielić na części lub oddzielać od całości [czym] (1): I połamie ſkrzydełká iey [synogarlicy]/ á nie będzie rąbał/ áni żelázem przećinał Leop Lev 1/17.
b. Zabijać lub ranić (1):

przecinać co (1): Weſel ſię Páwle/ ktorego głowá miecżem ieſt vcięta. Co zá miecż gárdło twoie przećinał? SkarŻyw 595; [PamJancz 116].

[przecinać komu, czemu (żywotne): PamJancz 116; w ręku bicż miał pełny bodźcow oſtrych/ ktorymi koniowi áż do źiobr przećinał HistOtton 46.]

2. Doprowadzać do pęknięcia nabrzmiałych wrzodów (2):

przecinać co (1): [roślina jeleni język] ma mocz ciepłą á tak przecina y roſpądza klijowate wilkoſci FalZioł I 135d.

W połączeniu szeregowym (1): abowiem [rozmaryn] roſpądza niecżyſtoſci/ odmiąkcza/ ociera y przecina. FalZioł I 119a.

3. Być tym, co dzieli, rozdziela (1):
Zwrot: »[co] rowno przecinać« (1): Diameter – Linia ktorą [lege: ktora] rowno przecziną circuły wſzwerze. Calep 318a.

Formacje współrdzenne cf CIĄĆ.

Synonimy: 1.a. przerzezować, przerzynać.

Cf PRZECINAJĄCY, PRZECINANIE, PRZECINANY

KW