PRZECZNY (17) ai
-e- Mącz (6), -é- (2) MurzOrt, KochPhaen.
Fleksja
sg |
m | N | przéczny |
f | N | przécznå |
n | N | przéczné |
G | |
G | przéczn(e)j |
G | przéczn(e)go |
A | |
A | przéczną |
A | |
I | przécznym |
I | |
I | |
pl |
N |
subst |
przéczn(e) |
G |
przécznych |
I |
m |
przéczn(e)mi, przécznymi |
inne formy |
pl A subst m - przéczny
|
sg m N przéczny (2). ◊ I przécznym (1). ◊ f N przécznå (4). ◊ G przéczn(e)j (1). ◊ [A przéczną.] ◊ n N przéczné (4); -é (3), -e (1). ◊ G przéczn(e)go (1). ◊ pl N subst przéczn(e) (3). ◊ [G przécznych. ◊ A subst m przéczny.] ◊ I m przéczn(e)mi (1), [przécznymi].
Sł stp, Cn notuje, Linde także XVII w.
1.
Prostopadły do czegoś, idący w poprzek, poprzeczny;
transversus Mącz, Calep, Cn; limus Cn (13):
Murm 26;
vicus, otworziste a dlugye myasteczko iakoby vlicza vel vlicza przeczna BartBydg 170;
MurzOrt Bv;
Decumanus ager, Przeczne gránice/ które dzielą ymienie od wſchodu słóńca przećiw zachodowi. Mącz 38c,
256c,
442d,
488d [3 r.];
To przéczné [koło na niebie, tj. zodiak] záśię/ morzá ták wielé przechodźi/ Iáko od Kozorożcá dáleko Rák wſchodźi. KochPhaen 19;
Librile – Zelasko u wągi przeczne. Calep 601a,
332b,
1078a;
[Pan Golſki ma zoſtacz przy cząſzczy kthora lyezy przy yego dworze veſzpulek y zbudowanym aſz po przeczny zagony ZapWpolKośc 1540 8/449v;
Glosy III nr 82/2;
w których [górkach, tj. kopalniach] daley w ośmi łachtów kopać nie możono przed wodą, tedy się ku tem tam miejscom stolę [lege: stolą] przeczną obrócono, którą stolwantem zową. LustrKrak II 53;
I za pare przecznich drąskow czo na nich zagiel wissij dalem g.15 RejestrBudGal 65].
[Szereg: »przeczny a podłużny«: myedzy kthoremy zagony przecznymy a podluznymy ma bycz myedza vczynyona. ZapWpolKośc 1540 8/449v.]
2.
Przeciwny, występujący przeciw;
adversarius Modrz (3):
tym ktorzy w ćierpliwośći vczynku dobrego ſzukáią ſławy y czći y nieśmiertelnośći/ odda [Bóg] żywot wieczny: lecz przecznym [qui sunt ex contentione]/ y nie wierzącym prawdźie/ ále wierzącym nieſpráwiedliwośći/ odda popędliwość y gniew. WujNT Rom 2/8.
przeczny [komu], czemu (1): A zstrony turbatyi y przekazania rzeczy na Seimikach od tych ktorym się albo nie dosyc stało albo przecznemi byli Rptey [...] ActReg 135; [Gdyżescie sie na iedno miłe Pánie zgodziły y tak to ponas racżiciemieć [!]/ niechcemy vąm być przeczne ani omieszkałe. Senatulus 999].
Wyrażenie: »przeczna strona« = strona przeciwna w procesie sądowym (1): [możni] ſpráwy ná vgodę przywodzą/ áby ſię możnemu cokolwiek pożytku doſtáło/ chocia z wielką przecżney ſtrony krzywdą [vel summa adversarii iniuria]. ModrzBaz 94v.
3.
Sprzeczny (1):
[Bo oni [Trójczacy] ták mowią/ że ſyn Mariey ieſt cżłowiek/ á ſyn wiecżny nie człowiek (marg) Troicżácſkie Antilogiae/ lub przecżne mowy. (–) BudArt P4.
]przeczny komu (1): gdy co po tobie Twey przecżnego záżądam Boſkiey oſobie/ Tám więc nie będę godzien proźb wysłuchánia RybGęśli D2v.
4. [Odwrotny; przen: y iuż nic więcéy bespiecznégo/ nic zbáwiennégo niebędźie/ dotąd/ áż twiérdza niebieſká duchámi niebieſkiémi/ boiuiącémi plánéty/ przécznym biegiem/ powątloná będźie. JanWróż 49.]
Synonimy: 1. poprzeczny; 2. przeciwny, sprzeciwiający się.
Cf PRZECZNI
DDJ