PRZEDOSTOJNY (22) ai
przedostojny (22), [przedustojny].
Teksty nie oznaczają é oraz ó; e prawdopodobnie jasne (tak w prze-).
sup przenådostojni(e)jszy (19); -nå- (18), -n(a)- (1).
Fleksja
sg |
m | N | |
f | N | przedostojnå, przenådostojniejszå, przedostojn(a) |
n | N | |
G | |
G | przedustojn(e)j, przenådostojniejsz(e)j |
G | |
A | przedostojny |
A | przedostojną, przenådostojniejszą |
A | przenådostojniejsz(e) |
L | |
L | przenådostojniejsz(e)j |
L | |
V | |
V | przenådostojniejszå |
V | |
pl |
G |
przedostojnych |
A |
subst |
przedostojn(e) |
I |
m |
przedostojn(e)mi |
L |
przedostojnych |
sg [m A przedostojny.] ◊ f N [przedostojnå], przenådostojniejszå (4), przedostojn(a) (2). ◊ G [przedustojn(e)j], przenådostojniejsz(e)j (7). ◊ A przedostojną, przenådostojniejszą (3). ◊ L przenådostojniejsz(e)j (4). ◊ V przenådostojniejszå (1). ◊ n A przenådostojniejsz(e) (1). ◊ [pl G przedostojnych. ◊ A subst przedostojn(e). ◊ I m przedostojn(e)mi. ◊ L przedostojnych.]
Sł stp, Cn brak, Linde także XVII w.
Intens. od „dostojny” ‘pełen chwały, godny największej czci’ (22):
a.
O osobach świętych i o tym, co ich dotyczy (17):
[Z Zacnych Ceſarzow Rzymſkich wyſzli dwá kwiáty nigdy nie zwiędłey wonnośći y pięknośći: Henryk wtory/ ſławá Ceſarſtwá Rzymſkiego/ y Zoná iego Ceſarzowa przedoſtoyna [święta] Kunegundys SkarŻyw 209 (Linde)].
α. O Pannie Maryi (17): A thedy [w 80 dni od poczęcia się Panny Maryi] pan bog ſtworzywſzy duſſą yey/ y zlączyl z yey czyalem O przenadoſtoynyeyſzą duſchą ſprzenayczyſthſzem czyalem zlączyl PatKaz II 77, 24, 28v, 37v; bądź pozdrowioná mátko Páná náſzego Iezuſá Chryſtuſá przenadoſtoynieyſza. LatHar 39; O Namilſzy Pánie Iezu Chryſte/ ktoryś w Pánnie przenadoſtoynieyſzey Máryey godny przybytek y mieſzkánie ſobie nágotował LatHar 219; WIelebney Pánny Máryey ofiárowánie przenadoſtoynieyſze wſpominamy LatHar 413, 7, 66, 67, 232, 397 (13).
b. O Trójcy Św. (1): ſtáray ſię o to záwżdy/ ábyć żaden dźień nie vpłynął/ bez oddawánia cżći y chwały ſpániáłemu máieſtatowi Troyce przenadoſtoyniejſzey LatHar 2.
c.
O sakramentach, zwłaszcza Eucharystii (4):
O przenadoſtoynieyſzey Ofierze Mſzey świętey. LatHar 74;
vważ iáko ſię do przyięćia tey przenadoſtoynieyſzey świątośći gotowáć. LatHar 187,
77,
189;
[iako dzieſięćioro przykazanie/ wiara Chrześćiańſka/ paćierz/ słowa chrztu świętego/ Abſolucij/ y przeduſtoinei wieczerzy pańſkiei im naproſciei [w katechizmie] będą wyświetłone UstKościel 109,
55,
63,
64,
84v,
123].
W charakterystycznych połączeniach: przenadostojniejsza ofiara (mszej świętej) (2), świątość (2); [przedostojny(-e, -a) sakrament, świątości, wieczerza Pańska].
[Szereg: »święty, przedostojny«: Pan Bog [...] z łaſky oſobliwei ſwey świętemi przedoſtoinemi Sacramentami/ a świątośćiami/ iako pieczećiami przyłożonemi/ przez Chriſtuſa ſyna ſwego tak vćwierdzył/ że odpuſſczenie grzechow [...] łaſkawie daie. UstKościel 55.]
ZCh