[zaloguj się]
[pdf]

RUSZNICZKA (3) sb f

ruszniczka (3), [ruśniczka].

a prawdopodobnie jasne (tak w -ka).

Fleksja
sg
N ruszniczka
A ruszniczkę
I ruszniczką

sg [N ruszniczka.] ◊ A ruszniczkę (2). ◊ I ruszniczką (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

Dem. od „rusznica” ‘rodzaj broni palnej’ (3): Olbrycht przytárſzy do ſámego Maurycego z ruſznicżką/ hártowáną kulką przebił Maurycego przez zbroię BielKron 237v; Poſłał Máchomet do obleżeńcow by miáſto podáli/ oni mu poſłáli/ ruſznicżkę á ſtrzałki BielKron 257, 316v; [KsięgaKrymKrak 1561 nr 69; 3 zagłówki, czwarty mały i duchna, ruszniczka i prochowniczka, delia błękitna InwMieszcz 1584 nr 256, 1567 nr 135, 136, 1574 nr 191, 1579 nr 221; A náſz Ráczko Hoſpodin tym ſmieley hárcuie/ z Ruśniczką ſwoią gdy w niey wielką godność czuie StryjKron 701; GębMemor 166].

DDJ