| « Poprzednie hasło: 1. PRZEGANIAĆ | Następne hasło: PRZEGARAĆ » |
(PRZEGANIAĆ) (2) vb impf
e jasne; -ga- (2), [-gå-].
Fleksja
| indicativus | |
|---|---|
| praes | |
| sg | |
| 3 | przeganiå |
| fut | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | f | będzie przegåniała |
praes 3 sg przeganiå (2). ◊ [fut 3 sg f będzie przegåniała.]
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Krytykować, oceniać negatywnie, nie pochwalać (2): Proſtym ći ia człowieczek/ łáſkáwy dworaku. Nie rozumiém záprawdę ia wáſzéy miłośći. Długóż będźiećie ſzydźić? cóż wam po téy złośći? Przegánia Pan: Przegánia: áleć ták dworzánie: Przedśię wam bez pieniędzy z tąd odiácháć/ Pánie. PudłFr 63.
a. [Szydzić [nad kim]: Po tym zacżętym ſzcżeśćiu [tj. zwycięstwie]/ iuż lud wſzyſtek w kupie/ Napilniey przemyśłáią/ o Moſkiewſkim łupie. Tuſząc ſobie że harda/ myſl Moſkwie vſtáłá/ Iuż niebędzie nád nami/ więcey przeganiáła. RymszaDeket 40.]
Formacje współrdzenne cf GANIĆ.
MP