[zaloguj się]
[pdf]

PRZEGNIEŚĆ (1) vb pf

Pierwsze e prawdopodobnie jasne (tak w prze-).

Fleksja
imperativus
sg
2 przegnieć

[imp 2 sg przegnieć.] ◊ part praet act przegni(o)tszy.

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Przecisnąć gniotąc [przez co]: Albo nákłádź w miod czyſty/ kwiećia Celidoniey/ przyley wodki rożáney/ warz tho áż wſzyſtká wodká wywre/ á tym oczy przez chuſtkę przegniotſzy pomázuy. SienLek 65.
[Zwrot: »przegnieść [co] przez sitko«: Warz ono weſpoł/ ták długo áſz iábłká rozewreią/ potym vgnieć cżyśćie wárzechą/ álbo wierćimákiem/ przegniećże to przez śitko/ álbo przez chuſtę gęſtą gorąco SienHerb 502b.]

Synonim: przetłoczyć.

Formacje współrdzenne cf GNIEŚĆ

Cf [PRZEGNIECIONY]

MP