[przegrażać się czym: Apolog 25 cf cum inf.]

przegrażać się na kogo, na co (3): SkarŻyw 462; Nieſkwápliwy Pan Bog ná złośći y grzechy: y owſzem mowi piſmo: [...] Gdy ſię ná kogo przegraża/ długo to czyni y odwłoczy káránie SkarKaz 3a; Ná ktore [królestwa] ſię tu Prorok przegraża/ gdy mowi: (Biádá tym ktorzy práwá niepráwe y nieſpráwiedliwe ſtáwią y piſzą.) SkarKazSej 696a; [Syn Ceſarſki Arkádyus vſiecżony rozgámi/ przegraża ſie na miſtrza ſwego. SkarŻyw 670 marg; [Cyprian] żáłuiąc ſie ná ich [czartów] ſłábość iż iedney panienki przemoc nie mogli/ proſił go [księcia czartów] o pomoc. on przegrażáiąc ſie ná pierwſze ſługi ſwoie/ iż nie vmieli dobrze y z bacżenim poſtępowáć/ dobrą dał Cypryanowi nadzieię SkarŻyw 893].

przegrażać się na co [= czym] (1): bo mátká Rebeká widząc/ iſz ſię Ezau brát nań [na Jakuba] zwaśnił/ rádziłá o zdrowiu iego/ mowiąc: przegraża ſię brát ná śmierć twoię/ ſłuchay ſynu rády mey: wyślę ćię do Wuiá twego/ brátá mego: tám przemięſzkaſz/ áſz ten gniew vćichnie/ á tego zápomni coś mu vcżynił. SkarŻyw 346.

[przegrażać się czym: Apolog 25; Br. Maciej Nachor, utyskując sobie na defekt, przegraża udaniem się na swą wolą AktaSynod IV 133.

cum inf: Mają nadto pieniądze, których przymnażają, Ktorymi sie też podczas hardzie przegrażają Ruszyć ich na potrzebę przeciw heretykom Apolog 25.]

Ze zdaniem dopełnieniowym [iż, jakoby] (2): LibLeg 7/103v; O co Kśiążę obruſzony przegrażał ſię nań iſz mu ná gárdło ſtáć chćiał/ ieśliby ſię drugi raz ták mowić ważył. SkarŻyw 462.