« Poprzednie hasło: GROZIĆ | Następne hasło: [GROZIEN] » |
GROZIĆ SIĘ (23) vb impf
sie (21), się (2).
o jasne.
inf | grozić się | |||
---|---|---|---|---|
indicativus | ||||
praes | ||||
sg | pl | |||
1 | grożę się | |||
3 | grozi się | grożą się |
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
1 | m | groził się |
inf grozić się (8). ◊ praes 1 sg grożę się (3). ◊ 3 sg grozi się (6). ◊ 3 pl grożą się (3). ◊ praet 3 sg m groził się (2). ◊ part praes act grożąc się (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVII w. s.v. grozić.
grozić się na kogo (8): bocieſmy ſlyſſeli/ ijżci ſie na cię grożą wymyſlaiątz ná twą ſwiętą miloſtz rozmaijté rzecży ij téż męki. OpecŻyw 78; Selembeg [...] na krzeſciany ſie groząc do Węgier ſie gotował. MiechGlab 59; Quorum utriquae mortem minitatur, Którym obiemá o gárdło ſtoyi/ vſtáwicznie ſie ná nie groźy. Mącz 222a; Intentare et minari, Aliquid alicui intendere Bráć groźić ſie ná kogo/ chcieć mu co wyrządźić/ zbroyić. Mącz 445b, 161c, 202d, 222a. Cf grozić się na kogo o co.
grozić się na kogo o co (1): A gdy mu powiedzyano iż ſie nań groźi brat Domicyanus o páńſtwo/ powiedzyał BielKron 148.
cum inf (8): Groźi ſie Pan ták ſpuſtoſſyć złoſliwe/ że żaden vść niebędzie mogł Leop Am 9 arg; BibRadz 2.Reg 13/32; Formulam intendere idem quod Dicam impingere, Groźić ſie kogo pozywáć álbo iuſz pozywáć. Mącz l34a, 222a, 229c, 445a; GórnDworz Bb4v; Heretykowie nas/ powiádáią/ śćiſkáią y męcżyć ſię grożą/ ieſli ná ich błędy nie przyzwolem. SkarJedn 105.
Synonim: 1. odpowiedać.
Formacje współrdzenne: pogrozić się, wgrozić się; przegrażać się, wgrażać się.
KW