[zaloguj się]
[pdf]

PRZEHUKAĆ (1) vb pf

Fleksja

3 sg fut przehukå.

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. przehuczeć.

Roztrwonić:
Ze zdaniem dopełnieniowym: Tákże téż/ który pięknéy/ tylko dla głádkośći/ Dał ſye w niewolą: y tám prędko po miłośći. By iedno zmárſk ná twarzy vyźrzał ſwoiéy pániéy/ To wnet czci zá półgroſzá nie zoſtáwi ná niéy. Albo ſkóro przehuka co miáłá niebogá/ To by ią rad co rychléy wypráwił do Bogá. PudłFr 76.

Synonimy: przeczestować, przeflarzyć, przehulać, stracić, utracić.

Formacje współrdzenne cf HUKAĆ.

MP