PRZEJEŻDŻANIE (6) sb n
Pierwsze e oraz a jasne; w drugim e wahania; końcowe e prawdopodobnie pochylone (tak w -nie).
Fleksja
|
sg |
pl |
N |
przejeżdżanié |
|
A |
przejeżdżanié |
przejeżdżani(a) |
I |
przejeżdżaniém |
|
L |
przejeżdżaniu |
|
sg N przejeżdżanié (1). ◊ A przejeżdżanié (1). ◊ I przejeżdżaniém (2); -ém (1), -(e)m (1). ◊ L przejeżdżaniu (2). ◊ [pl A przejeżdżani(a).]
Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.
1.
Przebywanie jakiejś drogi jadąc lub płynąc czymś (5):
a.
W jednym kierunku do określonego celu (4):
A któryby w przeiéżdżániu [na Śląsk] [in transgrediendo] nie był poyman/ ále krádomie álbo zá folgą Stároſtów przeiechał/ á potymby ſie do domu wróćił: tákowy świádkámi ſłuſznémi pokonány iż to przeiechánié vczynił/ ná gárdle ma bydź karan. SarnStat 1237.
[przejeżdżanie skąd dokąd: bo acz z powinności naszej jednakiej a równej ku obojemu państwu naszemu [...] przejeżdżania nasze przymować musiemy z jednego państwa do drugiego ListyZygmAug 1565/481.]
przejeżdżanie czyje (1): O wolnym przeieżdżániu Kupieckim przez źiemię. SarnStat 1077 marg.
Wyrażenie: »wolne przejeżdżanie« [w tym: przez co (1), dokąd (1)] (3): Wolne przeieżdżánie do źiem Zakonnych. SarnStat 1071 marg; iż moſt ná rzéce Drawie przy Ochczet z wolném przeieżdżániém [cum libero transitu JanStat 848] niech ná wieki będźie SarnStat 1072, 1077 marg; [ListyZygmAug 1565/481].
b.
Dla przyjemności; przejażdżka (1):
Zwrot: »wyjechać na przejeżdżanie« (1): Potym ieden s ſynow krolowey Kandacis imieniem Kandeolus wyiechawſzy z żoną ſwą y z máłem ryćerſtwá ſwego ná przeiezdzánie [exivit] áby ſobie podweſelili/ [...] HistAl L5.
2.
Jazda na koniu lub z koniem uwiązanym obok dla utrzymania go w sprawności lub sprawdzenia go (1):
Zwrot: »przejeżdżaniem ćwiczyć« (1): tedyć też do woyny trzebá koni dobrych: ktoreby też niech dobrze karmiono/ y cżęſtem przeieżdżániem ćwicżono [frequenti equitatione exerceantur] ModrzBaz 110.
Synonimy: 1. przebywanie; b. przejazdka.
Cf PRZEJEŻDŻAĆ
RS