[zaloguj się]
[pdf]

PRZEJAZDKA (1) sb f

e prawdopodobnie jasne (tak w prze-); pierwsze a pochylone, końcowe jasne.

Fleksja
sg
N przejåzdka
L przejåzdce

sg [N przejåzdka.] ◊ L przejåzdce.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Niedaleki wyjazd dla przyjemności, przejażdżka: A ſkoro po przeiazdce/ koń ſię wnet ſtárzeie [tj. rozrzutny właściciel myśli już o nowym]: Choćia dobrze v żłobu mieyſcá nie zágrzeie. KlonWor 56; [Nátei to miłei przeiazdce/ Iakie byli krotofile. SeklStudent d3; przeyazdká/ Obequitatio, deambulatio. Volck Vvv2].
[Wyrażenie: »przejazdka za miasto«: cżyni ſię wzmianká o przeiazdce zá miáſto BusLic 14v.]

Synonim: przejeżdżanie.

Cf PRZEJEŻDŻKA

RS