![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: PRZEKRASNY | Następne hasło: PRZEKRAŚĆ SIĘ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
PRZEKRAŚĆ (1) vb pf
e prawdopodobnie jasne (tak w prze-).
Fleksja
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | przekrådł |
| f | przekradła | |
| conditionalis | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | by przekrådł |
praet 3 sg m przekrådł. [f przekradła.] ◊ [con 3 sg m by przekrådł.]
Sł stp w innym znaczeniu, Cn brak, Linde XVI w.
Znaczenia
Wykraść, zabrać potajemnie; furari PolAnt [[kogo], co]: Ná ten cżás Menelaus ználazſzj ſobie cżás po temu przekradł niektore nacżynia kośćielne BudBib 2.Mach 4/32; [IEſliby kto wołu ábo owcę przekradł/ á zárznął by ią ábo przedał/ ten powinien będźie wroćić pięć wołow zá iednego/ á cztery owce zá iednę. BibRadz Ex 22/1 (Linde)].
[przekraść z kogo [= spośród kogo]: Ale Ioſzáweath corká krolewſka wzięłá Ioaſzá ſyná Acház-iáhowego/ y przekrádła go z ſynow krolewſkich ktore mordowano BudBib 2.Par 22/11.]
Formacje współrdzenne cf KRAŚĆ.
MN