[zaloguj się]
[pdf]

PRZEKRZCIĆ SIĘ (4) vb pf

e jasne.

się (3), sie (1).

Fleksja
inf przekrzcić się
praet
sg
3 m przekrzcił się
plusq
sg
1 m -em się był przekrzcił
conditionalis
sg
2 m przekrzciłby się

inf przekrzcić się (2). ◊ fut 3 sg przekrzci się (1). ◊ [praet 3 sg m przekrzcił się. ◊ plusq 1 sg m -em się był przekrzcił.] ◊ con 2 sg m przekrzciłby się (1).

Sł stp brak, Cn: przekrcić się, poza tym: nazywam co, Linde brak.

1. Nazwać się inaczej niż dotychczas; mutare nomen, transnominare Cn (3): Ták liſt głupie piſány káżdemu ſię przyda/ Kto iedno według niego przekrzćić ſię nie wſtyda. KlonWor 54.

przekrzcić się z kogo w kogo (1): Czechowie tedy/ y Polacy nie byli práwémi Słowaki nigdy/ żeby z tego narodu mieli ſię w Czechy y w Láchy przekrzcić. KochCz B.

[przekrzcić się kim: i tak siedziałem na tych wierzchnych galerach całe 4 niedziele w żeleziech sub nomine niejakiego Ioan Baptysty di Benewento, którymem się był przekrzcił, bo mi był z łaski Bożej włoski język nieciężki DiarPeregr 30.]

Zwrot: »przekrzcić się [jakim] imieniem« (1): Przekrzći ſię [oszust] tym imieniem/ iákie w liśćie ſtoi: Poſtáwę y przezwiſko wnet ſobie vſtroi. KlonWor 53.
2. Zmienić wyznanie (1): Owa kyedybyć kto co w wyązał/ przekrzćiłby ſye/ y zrzućiwſſy tę błazeńſką kápicę ze wſſyſtkimi zabobony licemyerniczymi/ przyyąłbyś ewángelią. KromRozm I A3v.
[Zwrot: »w [jaką] wiarę się przekrzcić«: ktory [Wigunt] był ochrzczon w Ruſką wiárę pirwey/ y názwan Waſiłem/ á potym Alexandrem/ gdy ſię w Rzymſką wiárę przechrzćił/ był miánowan StryjKron 461.]

Synonimy: 1. mianować się, nazwać się.

Formacje współrdzenne cf KRZCIĆ.

MN