[zaloguj się]
[pdf]

RYCERZOW (7) ai

Teksty nie oznaczają é oraz ó.

Fleksja
sg
m Grycerzow(e)go f G
Irycerzowym Irycerzową
L Lrycerzow(e)j
pl
A subst rycerzow(e)

sg m G rycerzow(e)go (1). ◊ I rycerzowym (1). ◊ f I rycerzową (3). ◊ L rycerzow(e)j (1). ◊ pl A subst rycerzow(e) (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Przymiotnik od „rycerz” (7):
1. Od znacz. ‘mężczyzna zajmujący się rzemiosłem wojennym’ (6):
a. Należący do rycerza, używany przez niego (2): Iezu ktorem ryczerzową włocżnią otworzon bok/ z kthorego krew y woda wypłyneła ſmi⟨łuj⟩ ſie nadna⟨mi⟩ TarDuch C6v; HistRzym 47v.
b. Związany z rycerzem stosunkiem pokrewieństwa (2): HistRzym 32; A iáko inſza rzecż ieſt być ludźmi vcżonemi/ á inſza być ſynmi ludźi vcżonych: ták inſza rzecż ieſt być rycerzem/ á być ſynem rycerzowym [filium militis]. ModrzBaz 76.
c. Którego podmiotem jest rycerz (2): Gdyby kto kordá dobył przed náſzym Rycerzem/ táki w łáſce Rycerzowey: á ktoby ránił/ tákiemu ręká ma być przebodźioná. UstPraw D4; HistRzym 74v.
2. Od znacz. ‘figura szachowa’; przysługujący rycerzowi (1):
Wyrażenie: »droga rycerzowa« = sposób poruszania się rycerza po szachownicy (1): Y kazał [Fiedur] Kſiędzu [tj. gońcowi]/ drogą Rycerzową/ Náiecháć krzywym ſkokiem ná Krolową. KochSz B2.

Cf 1. RYCERSKI

AĆ