[zaloguj się]
[pdf]

PRZEMIERZYĆ (8) vb pf

Oba e jasne.

Fleksja
inf przemierzyć
praet
sg pl
1 m -em przemierzył m pers
2 m -ś przemierzył m pers
3 m przemierzył m pers przemierzyli
n subst przemierzyły

[inf przemierzyć.] ◊ fut 1 sg przemierzę (1). ◊ praet 1 sg m -em przemierzył (2). ◊ 2 sg m -ś przemierzył (2). ◊ 3 sg m przemierzył (1). ◊ 3 pl m pers przemierzyli (1). subst przemierzyły (1).

Sł stp, Cn brak, Linde także XVII w.

Przejść, pokonać jakąś przestrzeń, drogę (8):

przemierzyć co [= teren] (4): Taką wtenczas kurzawę idąc poruszyli I niewymownie prędko pole przemierzyli. KochMon 19. Cf Zwroty.

przemierzyć co [= jednostkę długości] (2): ieſlić go [konia] tylko ná milę powierzył Właſny Pan; á tyś ná nim dwie mili przemierzył KlonWor 4, [80].

przemierzyć którędy (1): Non semel hoc iter permensus sum, Nie razem tędy przemierzył. Mącz 220a.

Zwroty: »drogę przemierzyć« (1): Zá nimi kupiec/ ſwego zdrowia zwierzył Wiátrom y wodźie/ y drogę przemierzył/ Imo Iwikę Báleáres obie/ Przeiechał ſobie KlonFlis D2; [LorichKosz 101 (Linde)].

»swą nogą [co] przemierzyć« (1): też ieden był/ ktorym wielekroć cżytał y ſłyſzał powiádáiąc o tych mieyſcach ktorem wątpliwie w ſwey myſli záchował v ſiebie/ áżem ie ſwą nogą przemierzył/ zwłaſzcżá ná wſchod ſłońcá kráiny BielKron 455v.

»świat przemierzyć« (1): Chćiałbym widźieć y proch błogoſłáwionych onych nog [...]/ ktore ten świát przemierzyły roznoſząc Ewángeliją świętą. ReszList 182.

a. Udać się dokądś, skierować się [dokąd] (1): A ty mnie wieczey niewinj Bos ſyę dawno przeniewierzył Przetoż dopiekła przemierzył RejKup Ee.

Synonimy: przebyć, prześć, udać się.

Formacje współrdzenne cf MIERZYĆ.

Cf PRZEMIERZONY

AL