[zaloguj się]

PRZEMORZYĆ (1) vb pf

e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w prze- oraz morzyć).

Fleksja
inf przemorzyć
praet
sg
3 m przemorzył
conditionalis
sg
3 m by przemorzył

[inf przemorzyć.]praet 3 sg m przemorzył.[con 3 sg m by przemorzył.]

stp brak, Cn s.v. morzę kogo głodem, Linde bez cytatu.

Znaczenia
Przegłodzić; esurire facere PolAnt; compescere a. comprimere fame, inferre famem, perducere ad famem Cn [kogo, co (żywotne)]: [a day [koniowi] cztyrzi krocz na dzień po trzi przigarſn ⟨...⟩ razem, by trzewa nie zaſchły/ bo by koń przegrał gdy by gi przemorził SprLek [E3]v; trzeba ptaká przemorzyć/ áby tym ochotniej gonił Cresc 1571 615.]

W przeciwstawieniu: »przemorzyć ... nakarmić«: A (ták) [Bóg] trapił ćię y przemorzył ćię [afflixit te, et esurire fecit te]/ á (potym) nakarmił ćię mánną BudBib Deut 8/3.

Szereg: »trapić i przemorzyć«: BudBib Deut 8/3 cf W przeciwstawieniu.

Formacje współrdzenne cf MORZYĆ.

Cf PRZEMORZENIE, PRZEMORZONY

KO