![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: PRZEMORZONY | Następne hasło: PRZEMORZYĆ SIĘ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
PRZEMORZYĆ (1) vb pf
e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w prze- oraz morzyć).
Fleksja
| inf | przemorzyć |
|---|
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | przemorzył |
| conditionalis | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | by przemorzył |
[inf przemorzyć.] ◊ praet 3 sg m przemorzył. ◊ [con 3 sg m by przemorzył.]
Sł stp brak, Cn s.v. morzę kogo głodem, Linde bez cytatu.
Znaczenia
Przegłodzić; esurire facere PolAnt; compescere a. comprimere fame, inferre famem, perducere ad famem Cn [kogo, co (żywotne)]: [a day [koniowi] cztyrzi krocz na dzień po trzi przigarſn ⟨...⟩ razem, by trzewa nie zaſchły/ bo by koń przegrał gdy by gi przemorził SprLek [E3]v; trzeba ptaká przemorzyć/ áby tym ochotniej gonił Cresc 1571 615.]
W przeciwstawieniu: »przemorzyć ... nakarmić«: A (ták) [Bóg] trapił ćię y przemorzył ćię [afflixit te, et esurire fecit te]/ á (potym) nakarmił ćię mánną BudBib Deut 8/3.
Szereg: »trapić i przemorzyć«: BudBib Deut 8/3 cf W przeciwstawieniu.
Formacje współrdzenne cf MORZYĆ.
KO