[zaloguj się]
[pdf]

PRZEMYKAĆ SIĘ (1) vb impf

e jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg
1 przemykåm się
3 przemykå się
conditionalis
sg
3 n by się przemykało

praes 1 sg przemykåm się. ◊ [3 sg przemykå się. ◊ con 3 sg n by się przemykało.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. przemknąć.

1. Przedostawać się:
a. [Ukradkiem [dokąd czym (= którędy) w czym]: Na onej stronie miasta przemyka się Moskwa do miasta wodą w baciech. PiotrDzien 312.]
b. Pełzając, czołgając się: Perrepo, Przełáżę/ Przemykam ſie. Mącz 352c; [Przemykam ſię/ Perrepo, perrumpo. Volck Ttt4v].
2. [Przesuwać się, przemieszczać się: weźmi pokoſtu gęſthego/ á zſtárzáłego/ á thym ſpoy śkło ſtłucżone/ zwięz áż vſchnie/ áby ſie nieprzemykało/ wyſtáwże na ſłońce SienHerb 600a.]

Formacje współrdzenne cf MYKAĆ.

KO