« Poprzednie hasło: [PRZENAŚWIĘTSZY] | Następne hasło: PRZENAZNACZYĆ » |
PRZENAZNACZONY (2) part praet pass pf
e, oba a oraz o jasne (tak WujBib).
Fleksja
sg | ||
---|---|---|
m | N | przenaznaczony |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | przenaznaczeni |
sg m N przenaznaczony (1). ◊ pl N m pers przenaznaczeni (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład) s.v. przenaznaczyć.
Wyznaczony wcześniej lub z góry, przeznaczony (przez Boga); praedestinatus Vulg (2): W ktorym [Chrystusie] też my wezwáni ieſteſmy: będąc przenáznáczeni wedle poſtánowienia iego ktory ſpráwuie wſzytko/ wedle rády woley ſwoiey WujNT Eph 1/11.
przenaznaczony kim (1): ktory [Jezus] ieſt przenáznáczony Synem Bożym WujNT Rom 1/4.
RS