[zaloguj się]
[pdf]

PRZEORYWAĆ (1) vb impf

e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w przeorać); a jasne.

Fleksja
inf przeorywać
indicativus
praes
sg pl
1 przeorywåm
3 przeorywają

inf przeorywać. ◊ [praes 1 sg przeorywåm. ◊ 3 pl przeorywają. ◊ part praes act przeorywając.]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu s.v. przeorać.

Orać, zaorywać; arare, arationem per transversum iterare, aratione renovare, aratro in obliquum perrumpere a. subvertere, iterare, novare, offringere, repastinare, tertiare Cn: [Ostatek włók pustych [...], z których nieco niektórzy gburzy przeorywają i dają z nich czwarty snop, kiedy sieją. LustrPom 109; Przeorzę et przeorywam/ Aro, proscindo, effringo, repastino. Volck Ttt4v.]
[Fraza: »wolałby był ugor przeorywać« [o czyjejś ciężkiej, nieprzyjemnej sytuacji]: Ták ná ieden ſztych záwſze ſtárcá zrzeniáłego Prowádźił Iezuitá/ iuż wywiſzáłego. Nieſporo mu ſię było z tey toni dobywáć/ Wolałby był tym cżáſem vgor przeorywáć. ŁaszczPogrom 18.]
Szereg: »przeorywać, włoczyć«: Przeorywáć/ włocżyć/ wedle proporcyey GostGosp 156.
[Przen:
Zwrot: »aż do kości przeorywać«: Gdy tego niechćiał cżynić [tj. oddać czci bogom]/ [...] zawieśić go/ y ćiáło iego drápáć żelázmi roſkazał/ prowádzono zagony po oney roli Bożey/ áſz do kośći przeorywáiąc SkarŻyw 144.]

Formacje współrdzenne cf ORAĆ.

Cf PRZEORYWANIE

LWil