[zaloguj się]
[pdf]

PRZEPIĆ SIĘ (1) vb pf

e prawdopodobnie jasne (tak w prze-).

Fleksja
inf przepić się
praet
pl
3 subst przepiły się
imperativus
pl
2 przepijcie się

[inf przepić się.] ◊ praet 3 pl subst przepiły się (1). ◊ [imp 2 pl przepijcie się.]

Sł stp brak, Cn s.v. przejadło się, Linde XVII – XVIII w. s.v. przepić.

1. [Poczęstować kogoś alkoholem [komu]:
Szereg: »przepić się i (albo) szynkować«: Dziſia obchodzą imię moie chcę ſię wam przepić/ y chcę wam ſchynkowáć puł gárncá winá [...]. Heut beget man/ meinen namen/ ich wil mich euch vortrincken/ unnd wil euch ſchencken/ ein halben top wein Wokabul 1539 E5, P7v.]
2. W funkcji strony biernej: zostać przepitym, straconym na pijaństwo:

W połączeniu szeregowym: Agdzieſz ſię [pieniądze za dom] podziáły? (–) Przeiádły ſię, przepiły, ná ſtroie wydáły CiekPotr 32.

Formacje współrdzenne cf PIĆ.

LWil