Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [PRZEPIORCZĘ]

Następne hasło: PRZEPIORECZKA »

PRZEPIORCZY (4) ai

przepiorczy (3), przepierczy (1); przepiorczy FalZioł, Calep; przepiorczy : przepierczy Mącz (1:1).

Oba e jasne, o pochylone.

Fleksja

sg
m	N	przepiórczy	n	N	przepiórcz(e)
	I	przepierczym		I

sg m N przepiórczy (1). ◊ I przepierczym (1). ◊ n N przepiórcz(e) (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w.

Znaczenia

1. Przymiotnik od „przepiorka” (2)
- a. Wykonywany przez przepiórkę (1)
2. W zestawieniu: »przepiorczy krol« = zool. prawdopodobnie Porzana porzana (L); kureczka nakrapiana; ptak błotny z rodziny chruścieli (Rallidae) o skrytym trybie życia, nieco większy od przepiórki (2)

1. Przymiotnik od „przepiorka” (2): Takieſz z kapłona tłuſtego polewka y mięſo iego/ y mięſo przepiorcże, kuropatw/ [...] richło poſilaią mdłego cżłowieka. FalZioł V 25v.

a. Wykonywany przez przepiórkę (1): Cacabo, Proprie est vocis perdicum – Terlikanię przepiorcze. Calep 144b.

2. W zestawieniu: »przepiorczy krol« = zool. prawdopodobnie Porzana porzana (L); kureczka nakrapiana; ptak błotny z rodziny chruścieli (Rallidae) o skrytym trybie życia, nieco większy od przepiórki (2): Glottis, Yęziczek/ też nieyáki pták który królem przepierczym bywa zwan. Mącz 146d; Ortygometra, Przepiórczy król/ yeſt ptak máło więtſzy niż poſpolite przepiórki/ ορινξ. Mącz 270c.

Cf PRZEPIERZYCZY

LWil