[zaloguj się]
[pdf]

PRZEPŁACAĆ (3) vb impf

e prawdopodobnie jasne (tak w prze-); w inf oba a jasne; w pozostałych formach -płå-.

Fleksja
inf przepłacać
indicativus
praes
sg
3 przepłåcå
conditionalis
pl
3 m pers by(s)my przepłåcali

inf przepłacać (1). ◊ [praes 3 sg przepłåcå. ◊ con 3 pl m pers by(s)my przepłåcali.] ◊ part praes act przepłåcając (2).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. przepłacić.

1. Płacić ponad wartość czegoś (1):
Zwrot: »drogo przepłacać« (1): to łácno perſuádowáć káżdemu/ że ſobie potrzeby ſpráwi powoli w cżás/ á niżby [...] miał/ y drogo przepłácáć gdy potrzebá przyidźie GrabPospR K4v.
a. [Ponosić zbyteczne koszty [co]: jakobyśmy więcej tych strachów [nieuzasadnionego powołania pospolitego ruszenia] nie przepłacali, ale w pokoju mieszkając [...] nieprzyjacielom pogranicznym strasznemi [...] byli. AktaSejmikPozn 1590/144.]
2. Przekupywać [co] (2): Ale ná ſkazę ludzką á ná pychę márną/ Stego ſtádá nędznego wſzytkę wełnę gárną. Przepłacáiąc powinność/ przepłacáiąc cnotę/ Przywodząc ná wſzytko złe niewinną proſtotę. RejWiz 106v.
3. [Mieć większą wartość materialną [co]: Często kroć bryłá niewielka złotá/ áczkolwie małą ma roznoſć od błotá/ wſſák że przepłaca grody/ zamki/ ſmiele/ y źiemſkiego ymienia wiele. HierWielEccle [1]v.]

Formacje współrdzenne cf PŁACIĆ.

SBu