[zaloguj się]
[pdf]

PRZEPOMIONĄĆ (1) vb pf

Teksty nie oznaczają é oraz ó; e prawdopodobnie jasne (tak w prze-).

Fleksja
inf przepomionąć
praet
sg
1 m -m przepomionął

[inf przepomionąć.] ◊ praet 1 sg m -m przepomionął.

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Wspomnieć, napomknąć [co]: Ták ſobie tuſząc/ y tego ſię ſpodziewáiąc: iż tho iuż ſtánie zá moię właſną y odpowiedz y ſpráwę/ ktoram zdawná myślił był [...] vcżynić. A to/ ná one cżęſte namowy y nápominánia W.M. ktorem z pocżątku przepomionął [cf w cżymem częſtokroć od W.M. był vpominan y namawian s. *3]. CzechEpPOrz *4v.
2. [Zapomnieć, pominąć [kogo czym (= w czym), z przeczeniem]: Gdyżesmy tam tego komornika ku krolowej jej m⟨iłości⟩ s listem naszym [...] posłali, nie chcielismy też Was podle zwykłej przeciw Wam łaski pisaniem naszym przepomionąć ListyPol II 1548/102.]

Formacje współrdzenne cf MNIMAĆ.

SBu