« Poprzednie hasło: PRZEPRAWIAĆ SIĘ | Następne hasło: PRZEPRAWIANIE » |
PRZEPRAWIAJĄCY (1) part praes act
Fleksja
N sg m przeprawiający.
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład) s.v. przyprawić.
Łagodzący czyjś gniew; w funkcji rzeczownika: Deprecator, Prziczińcá/ przepráwiáyąci/ ten który przepráwuye komu co álbo ſie ſam wymawia. Mącz 320b.
LWil