[zaloguj się]
[pdf]

PRZERYWACZ (1) sb m

Fleksja

N sg przerywacz.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn).

Ten, kto zakłóca, przerywając czyjąś wypowiedź swoją wypowiedzią; interpellator Calep, Cn; oblocutor Cn [czego]: Interpello – Przeriwam mowe, wpadam w drugiego rzecz. Interpellatio – Mowiprzerwanię. Interpellator – Mowi rozriwca, przeriwac. Calep 553a.

Synonim: rozrywca.

SBu, ALKa