[zaloguj się]
[pdf]

PRZERZUCAĆ (2) vb impf

e oraz a jasne (w tym w a błędne znakowanie).

Fleksja
inf przerzucać
indicativus
praes
sg
1 przerzucåm

inf przerzucać (1). ◊ praes 1 sg przerzucåm (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI(XVIII – z późniejszych wydań: zam. migotać) – XVIII w.

Rzucać przez coś na drugą stronę, ponad czymś; superiacere, supericere Mącz; iacere, praeiacere, traicere, transmittere, transicere Cn [kogo, co] (2):
Zwrot: »przerzucać przez wierszch« (1): Supericio, et superiacio, Przymietam co z wierzchu też przerzucam przes wierſch. Mącz 163b.
Przen (1):
Zwrot: »przez nogę przerzucać« = oszukiwać, zwodzić, podchodzić (1): Pellicator, Wyłudzácz/ przerzućinoſzká też zową/ to yeſt ten który vmié ludzie przes nogę przerzucać. to yeſt Zdrádzáć. Mącz 182b.

Synonim: przemiatać.

Formacje współrdzenne cf RZUCAĆ.

SBu, ALKa