« Poprzednie hasło: 1. PRZESŁAĆ | Następne hasło: PRZESŁAN » |
2. PRZESŁAĆ (9) vb pf
e oraz a jasne.
inf | przesłać |
---|
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
2 | m | -ś przesłåł |
3 | m | przesłåł |
f | przesłała |
imperativus | |
---|---|
pl | |
3 | niech prześle |
inf przesłać (3). ◊ fut 2 pl prześlecie (1). ◊ praet 2 sg m -ś przesłåł (1). ◊ 3 sg m przesłåł (2). f przesłała (1). ◊ imp 3 sg niech prześle (1).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVIII w.
- 1. Polecić komuś udać się dokądś
(5)
- a. Zesłać, przesiedlić (1)
- 2. Przekazać przez wysłannika
(4)
- a. O przedmiotach i listach (3)
- b. O wiadomościach (1)
przesłać z czym do kogo (1): Z liſtem przijaciel do przijaciela trudno mial przeſlac PaprUp I4v.
przesłać dokąd (2): O goncza czo twoy pan do Moſkwi przeſlacz. Krol yego m⟨iłość⟩ acz tego na przimierzv niemaſch opyſſano abi bily poſlowie do Moſkwi [...] przepuſczony, a wſchakosch dlia prozbi a ządania pana twego to vcziny ysz kiedi czas bedzie tedi go przepvſczicz kaze LibLeg 10/64; SkarKaz 245a.
cum inf (1): Iezu ktorys pirwſzego dnia ocżyſcienia Piotra y iana na gorze Syon gotować wielką nocz przeſlał, ſ⟨miłuy⟩ ſie nad ⟨nami⟩. TarDuch B8.
Ze zdaniem celowym (1): Bog mię tu dla was przeſłał/ ábyśćie głodem nie pomárli. SkarKaz 245a.
Ze zdaniem referującym treść przekazu (1): Tá [Polikrata] ná weſelu widząc/ że ſie wſzyſcy ſpili/ Przeſłáłá liſt do miáſtá/ by gotowi byli. RejZwierz 46.
Formacje współrdzenne cf 2. SŁAĆ.
Cf PRZESŁANIE, PRZESŁANY
ALKa