Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PRZESPAĆ SIĘ

Następne hasło: PRZESPANIE SIĘ »

PRZESPANIE (1) sb n

Teksty nie oznaczają é; pierwsze e prawdopodobnie jasne (tak w prze-); a jasne.

Fleksja

	sg
N	przespani(e)
A	przespani(e)
L	przespaniu

sg [N przespani(e).] ◊ A przespani(e). ◊ [L przespaniu.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. przespać się.

Znaczenia

I. Rzeczownik od „przespać”
- 1. Spędzenie określonego czasu śpiąc
- 2. [Strata przez zaniedbanie]
II. [Rzeczownik od „przespać się”: spędzenie jakiegoś czasu śpiąc]

I. Rzeczownik od „przespać”:

1. Spędzenie określonego czasu śpiąc:

Wyrażenie: »nocy przespanie«: Dźiękuię dobroći twoiey/ zá ſzcżęśliwe przeminęłey nocy przeſpánie LatHar 44.

2. [Strata przez zaniedbanie [czego]: gdyż przedtym zdawná Sląſko Polſkiemu Kroleſtwu należáło/ ále to náſzy niedbále przeſpáli. (marg) Przeſpánie Sląſká. (–) StryjKron 724.]

II. [Rzeczownik od „przespać się”: spędzenie jakiegoś czasu śpiąc: Po dziewiątym dniu/ [...] po przeſpániu/ obacży [Makarius] wſzytki one trzćiny w głowach [tj. na wezgłowiu] ſwoich SkarŻyw 38.

przespanie czyje: Też na wczorajszą rzecz na ktorą po tym swym przespaniu tak będę wotował jako i pierwej, a pan niech czyni, co raczy ListyPol II 1549/312.]

Cf PRZESPAĆ

ALKa