[zaloguj się]
[pdf]

PRZESTAŁY (3) part praet act

e jasne; -a- (1) Mącz, -å- (1) KochFr.

Fleksja
sg
mNprzestały
pl
N subst przeståłé

sg m N przestały (1). ◊ pl N subst przeståłé (2); -é (1), -(e) (1).

Sł stp, Cn brak, Linde także XVII – XVIII w. s.v. 2. przestać.

1. Poniechany lub którego więcej nie ma (1): Desitum est, Przeſtáło ſie/ przeſtáły. Mącz 395c.
2. Nadmiernie dojrzały, przejrzały (2): Drupae – Przeſtałe oliwi. Baccae oleae iam nigrescentes, et mox ab arbore casurae Calep 342b.

W przeciwstawieniu: »niedoszły ... przestały« (1): KochFr 62 cf Przysłowie.

Przysłowie: ANi w młodéy roſkoſzy/ áni w ſtáréy widzę/ Owéy proſto żáłuię/ á téy ſię záś wſtydzę. Złé niedoſzłé/ ále téż złé przeſtałé groná/ Nalepſzé gdy doźrzeią: tákże też y żoná. KochFr 62.
[Wyrażenie: »jagody przestałe«: Iágody bárzo przeſtałe dáią wino ſłodſze/ ále nie ták mocne áni też trwáłe. Cresc 1571 335 (Linde s.v. 2. przestać).]

Cf [NIEPRZESTAŁY], 1. PRZESTAĆ

LWil