[zaloguj się]
[pdf]

PRZESTYDNĄĆ (6) vb pf

przestydnąć (5), przestygnąć (1) Oczko.

e jasne.

Fleksja
praet
sg
3 n przestydło
imperativus
sg
3 niech,

fut 3 sg przestydnie (4). ◊ praet 3 sg n przestydło (1). ◊ imp 3 sg niech, [niechåj] przestydnie (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI i XVIII w.

Stać się chłodniejszym, ostygnąć (6): w fáſkę/ álbo w drzewiankę ią [bolącą nogę] włożyć/ y błótem ćiepłém nápełniwſzy/ nogę do tąd áż przeſtygnie trzymáć Oczko 17; SienLek 135v, 162v, 174v; [á onę báńkę [z lekarstwem] w nie [w ciasto pszeniczne] zálep/ y włoż w piec niebárzo gorący/ á kiedy ſie vpiecże/ niechaj przeſtydnie/ potym wyjmi á kroṕ w ocży SienHerb 355b (Linde); OczkoPrzymiot 69].

Bezpodmiotowo [komu] = ktoś zmarzł (1): Ieſliby też ná wyſzſzy ſtan rad wſtąpił/ to [...] przed progiem ſtoi/ á cżáſem ſie ná nim y przeſpi. Nie ye áż w nocy/ y to ná źimne/ bo mu bárzo przeſtydło cżekáiąc páná. RejZwierc 158.

Przen (1):
Fraza: »krew przestydnie« = ktoś się postarzeje (1): Ale niech kreẃ przeſtydnie [w kasztelanie Krzywieńskim]/ pocżkay iedno máło/ Vźrzyſz żeć ſie więcey w nim/ będzye podobáło. RejZwierz 57v.

Formacje współrdzenne cf STYDNĄĆ.

Cf [PRZESTYGNIENIE]

AN