« Poprzednie hasło: PRZESZKADZAJĄCY | Następne hasło: PRZESZKADZCA » |
PRZESZKADZANIE (3) sb n
Pierwsze e oraz drugie a jasne, pierwsze a oraz końcowe e pochylone.
sg | pl | |
---|---|---|
N | przeszkådzanié | |
G | przeszkådzaniå | |
A | przeszkådzaniå |
sg N przeszkådzanié (2); -é (1), -(e) (1). ◊ [G przeszkådzaniå.] ◊ pl A przeszkådzaniå (1).
Składnia przydawki dopełniającej równoznacznej z dopełnieniem sprawcy: przeszkadzanie od kogo (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.
[przeszkadzanie w czym: Mężowie także niech z żonami mięſzkaią/ według vmieiętnośći [...]/ abyście niemiemieli [!] przeszkadzaniá wmodlitwach waſzych. MurzNT 1.Petr 3/7.
przeszkadzanie czyje [= komu]: Vzdrow mie miły panie niemocżnego, podnies vpadłego/ pocieſzy ſmętnego/ wſzitkę trudnoſć mego przeſzkadzania rozwiąż Pozdraw H2v.]
Synonimy: przegabanie, przenagabanie.
Cf PRZESZKADZAĆ
AN