« Poprzednie hasło: PRZEUZNANY | Następne hasło: PRZEWABIACZ » |
PRZEWABA (1) sb f
Fleksja
N sg przew(a)ba.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Poprawiny, uczta u pana młodego a. (rzadziej) u rodziców panny młodej po weselu: Repotia, dicta sunt, quando apud novum sponsum post triduum coena celebratur et potatio iteratur, repetitur, reficitur, przevaba, przepravyenye god BartBydg 131.
Synonimy: poprawiny, przeprawienie.
MPi