[zaloguj się]
[pdf]

RZECZNIKOW (1) ai

Teksty nie oznaczają é oraz ó; e prawdopodobnie jasne (tak w 1. rzecznik); w formie złożonej o prawdopodobnie jasne (tak w -owy).

Fleksja
sg
mNrzecznik(o)w
pl
G rzecznikowych

sg m N rzecznik(o)w. ◊ [pl G rzecznikowych.]

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Przymiotnik od „1. rzecznik” ‘pełnomocnik strony w procesie’: Tak iſcie cżaſem iężik [!] rzecżnikow niemocen bywa, ależ go trzeba pobzrękięm [!] vzdrowić. Bo v rzecżnikow nie tilko ieſth mowienie ale też y milcżenie przedayne. BielŻyw 62; [Ale iż tego [odmieniania słów swego prokuratora, tj. rzecznika] ludzie Sáſkiego práwá cżynić niepowinni/ przeto też ták długiego cżáſu [tj. 3 dni]/ iáko támći do wſtecżenia ſłow rzecżnikowych niemáią. SzczerbSpecSax 378 (Linde)].

Cf RZECZNICZY

JR