[zaloguj się]

RZECZOMOWCA (1) sb m

Fleksja

A pl rzeczom(o)wce.

stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład).

Obrońca, pełnomocnik: [Król] Pogromi wſzyſtkich złych ſpraw forytarze/ Y niepobożne rzecżomowce ſkarze/ Co pſuią ludźiom ich ſpráwiedliwośći GrochKal 16.

Synonimy cf 1. RZECZNIK.

JR