[zaloguj się]
[pdf]

RZECZYWIŚCIE (9) av

Oba e jasne.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

Prawdziwie, realnie; re ipsa, re vera Cn (9): SkarŻyw 91; Ktoż inſzy oprocz niewierniká/ miałby záprzeć tego/ że Pan Chriſtus rzeczywiśćie do piekłá sſtąpił? WujNT 804; SkarKaz 210a.

W połączeniu szeregowym (1): Słowem Chriſtá Páná zowie [Jan Ewangelista]/ nie tylko prze to iż nam oznaymił [...] Oycá y wolą iego: [...] ále więcey dla tego/ iż [...] rzeczywiśćie/ prawdziwie/ y iſtotnie [ze słowa Boga Ojca] ſię rodzi y pochodzi WujNT 304 [idem] [WujBib 1231a].

a. O sakramencie Eucharystii (5): Pokuſámi tedy y fráſunkámi ſtreſktány/ z tey ſwiątośći [tj. z Eucharystii] poćiechy ſzukay y rátunku/ od Páná w niey rzecżywiśćie będącego. LatHar 202, 246.

W połączeniach szeregowych (2): Iż [...] nie pod figurą/ áni pod podobieńſtwem: ále właśnie/ prawdziwie y rzeczywiśćie/ Ciáło y krew Páńſka bywa przyimowána w S. Sákrámenćie. WujNT 331, 114; [O przenachwálebnieyſzym Sákrámenćie ták trzymał/ iſz w nim ieſt żywe y przyrodzone ćiáło Páná Bogá náſzego Iezuſa Chryſtuſa: á pożywáiąc go/ práwie y przyrodzenno/ y rzecżywiśćie go pożywamy: ácz pod zákryćiem y oſobámi. SkarŻyw 49].

Szereg: »prawdziwie a rzeczywiście« (1): A Chryſoſtom mowi/ iż nie ſámą wiárą y miłośćią; ále ſámą rzeczą nas czyni ćiáłem ſwoim: y prawdziwie á rzeczywiśćie ćiáło ſwe z námi złącza. WujNT 604. [Ponadto w połączeniach szeregowych 2 r.]

Cf RZECZNIE

ECB