« Poprzednie hasło: RZEKOTAĆ | Następne hasło: RZEKTAĆ » |
RZEKOTLIWY (1) ai
rzekotliwy, [rzechotliwy, rzegotliwy].
e oraz o jasne.
Fleksja
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | N | rzechotliwy | f | N | rzekotliwå, rzegotliw(a) |
sg [m N rzechotliwy.] ◊ f N rzekotliwå, [rzegotliw(a) ].
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) i XVIII w.
Świergotliwy, skrzeczący; garrulus Mącz, Cn:
a. O głosie ptaków: Garrula pica, Rzekotliwa ſroká. Mącz 142c; [Pierzwiey niż rzegothliwa yaskolka zawiesi Gnyazdo swoyę u łatki abo uprzicziesi [...] ŚwirPasiecz 265].
b. [O człowieku; przen: gadatliwy, wielomówny: rzechotliwy/ Garrulus, futilis. Volck Yyy2v.]
ECB