Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PRZEZWAN

Następne hasło: PRZEZWANY »

PRZEZWANIE (2) sb n

Pierwsze e oraz a jasne, końcowe e pochylone.

Fleksja

	sg
N	przezwanié
G	przezwaniå

sg N przezwanié (1). ◊ G przezwaniå (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

I. Rzeczownik od „przezwać” (1)
- 1. [Zastąpienie innym słowem]
- 2. Określenie (1)
II. Przydomek (1)

I. Rzeczownik od „przezwać” (1):

1. [Zastąpienie innym słowem [czego]:

W połączeniu szeregowym: Ieſt też tu druga figurá Metonimia przekrzcżenie ábo przezwánie/ ábo przemienienie imienia/ ktora wten cżás bywa w mowie/ gdj miáſto właſnego imienia/ niewłaſnym bywa co názwano/ ku właſnemu wyrozumieniu SocGrzeg 6.]

2. Określenie [cum I] (1): iż cżyniſz doſyć w thych ſpráwach Rycerſkiey á Krześćiáńſkiey powinnośći ſwoiey/ nie thylko Rycerzem/ nye tylko Hetmánem/ ále iuż niewiem iákim tythułem godzyenbyś przezwánia RejPos A4.

II. Przydomek (1): Cognomentum – Przezwanię. Calep 212a.

Synonimy: I.1. przekrszczenie, przemienienie.

Cf PRZEZWAĆ