« Poprzednie hasło: PRZEZUWAĆ SIĘ | Następne hasło: PRZEZWAĆ SIĘ » |
PRZEZWAĆ (169) vb pf
e oraz a jasne (w tym w a 2 r. błędne znakowanie).
inf | przezwać |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | -m przezwåł | m pers | -smy przezwali |
2 | m | -eś, -ś przezwåł | m pers | -ście przezwali |
3 | m | przezwåł | m pers | przezwali |
f | przezwała | m an |
plusq | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | był przezwåł |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
1 | m | bym przezwåł |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
praet | przezwåno, przezwåno było | |||||
participia | ||||||
part praet act | przezwåwszy |
inf przezwać (25). ◊ fut 2 sg przezowiesz (1). ◊ 1 pl przezowiém (7), przezowiemy (1) GrzepGeom (7:1). ◊ 3 pl przezową (1). ◊ praet 1 sg m -m przezwåł (1). ◊ 2 sg m -eś, -ś przezwåł (2). ◊ 3 sg m przezwåł (56). f przezwała (4). ◊ 1 pl m pers -smy przezwali (3). ◊ 2 pl m pers -ście przezwali (1). ◊ 3 pl m pers przezwali (42). ◊ plusq 3 sg m był przezwåł (3). ◊ con 1 sg m bym przezwåł (1). ◊ impers praet przezwåno (19), przezwåno było (1) BielKron. ◊ part praet act przezwåwszy (1).
Sł stp brak, Cn s.v. zowią go żadnie, Linde bez cytatu.
- 1. Nadać nazwę
(132)
- a. Nadać imię własne
(118)
- α. Nadać przydomek lub tytuł (6)
- b. Oznaczyć literowo (w geometrii) (8)
- a. Nadać imię własne
(118)
- 2. Przypisać coś komuś a. czemuś, uznać za kogoś a. za coś, używając w odniesieniu do niego jakiegoś wyrazu (określenia) (33)
- 3. Zmienić nazwę, nazwać inaczej (3)
- 4. Wymienić, podać nazwę (1)
Z nazwą w I [zawsze sb] (11): PatKaz III 125; RejRozpr I2; Y przezwáł Bog ono ſuche mieyſce Ziemią/ á ono zebránie wod Morzem BibRadz Gen 1/10, Gen 1/5; BielKron 25; przeto ią [saletrę] látinowie zową Salnitrum, obie [sól i nitrzynę] weſpoł miánuiąc: polacy téż od nich biorąc przezwáli ſálétrą/ iákoby ſól z nitrą SienLek Vuu3v; RejAp 5v; GrzepGeom Fv; Y ſámo ie imię ſtározwykłe koſcielne zowie Confeſſores/ to ieſt/ wyznawácże ſłowá/ chwały/ á prawdy Páńſkiey. Co náſzy potym ſwięći wymyſlácże obroćili ná ſzemrácże/ á ná wybádácże táiemnic ludzkich/ y przezwáli ie Spowiedniki. RejPos 347; BielSat B3v; BielRozm 13.
Z nazwą w N [w tym: sb (5), nm + sb (1)] (6): BibRadz Iudic 6/24; Wáryus ná gorze ktorą zową Quirinalis/ vcżynił ſień/ w ktorey białe głowy miáły ſwoy ſtolec Rádzyecki/ przezwał Senatulus/ o Rzecżypoſpolitey áby też rádziły BielKron 151; Inás Krol Britáńſki [...] vſtáwił ten dochod/ áby ſzedł Papieżowi do Rzymá káżdy rok/ z káżdego domu ſrebrny pieniądz/ przezwáli to potym Swiętopietrze BielKron 212; [Cangius Chan] roſkazał im [Tatarom]/ áby wybráli miedzy ſobą Rothmiſtrze/ Dźieſiątniki/ y inne ſprawce nád wſzythkim ludem/ y przezwał woyſko dźieſięćtyſiąc zbroynych BielKron 438v, 25, 41v.
przezwać z czego [= wedle czego] (1): (nagł) Przemyſlanie. Pánowie Bárzy. (–) TY właſnie z ich nátury/ Bárzymi przezwáli/ Bo iż bárzy ná wſzytko/ práwie ich doználi. RejZwierz 87v.
Z nazwą w N [w tym: sb (57), ai (2)] (59): PatKaz I 10; RejWiz 15; Leop 3.Reg 9/13; RejZwierz 39, 83; Przezwáli tedy Rubenithowie y Gadytowie Ołtarz on Ed ták mowiąc/ ſwiádectwem będźie miedzy námi że Pan ieſt Bogiem. BibRadz Ios 22/33, 2.Par 3/17; Rachel [...] vrodziłá ſyná y vmárłá/ przezwáłá ſyná Bennoni/ to ieſt ſyn boleśći BielKron 16; [dał Żydom Bóg moc nad królem Aradem] ktorego zabili y miáſthá zniſzcżyli/ á łup ku Bożey ſłużbie obroćili/ y przezwáli mieyſce ono Horma/ to ieſt przeklęctwo. BielKron 42; Tám Sámuel położył kámień/ á przezwał ono mieyſce kámień wſpomożenia BielKron 63v; A ták właſnie przezwano było ſmokowe práwá pirwſze [tj. przed Solonem]/ ktore piſano krwią á nie inkáuſtem/ to ieſt/ ktore mocą karzą á nie práwem. BielKron 121v; pod gorą kthorą zwano Láſotna gorá [...] Lech [...] záłożył tám miáſto/ ktore przezwał od ſyná ſwego pierwſzego Kroká Krokow BielKron 318v, 14v, 16, 17, 27, 31v (35); RejPos 16v; [Jatwieżowie] mieſzkáli w láſách litewſkich Polakom przyległych/ ktorą kráinę dziś Poleſie/ álbo Podláſze/ od przyległośći láſow zową/ álbo też Podláſze/ iákoby pod Láchámi Polakom kráinę przyległą Ruſacy przezwáli. StryjKron 205, 295; JanNKar D; Ktom ia ieſt, y ta, co w dom dopieruczko weſzłá, Kto ieſt powiem, iedno ſwe vſzy vłácnicie. Mnie Plautus LVXURIA á tę INOPIA Przezwał CiekPotr 2, 3; PudłDydo A2v [2 r.]. Cf »przezwać od imienia«, »na pamiątkę przezwać«.
Z nazwą w I [w tym: sb (23), ai (1)] (24): [Kupiec] Stą fortuną [= imię żony Kupca] dzywy plodził Potym mu ſię ſyn wrodzył. Ktorego był zyſkiem przezwał RejKup b4; KromRozm III M3; RejFig Bb7; STáńcżykći był lecż mogli/ Stániſłáwem go práwie/ Przezwáć RejZwierz A6v; NIe dármo Oſtrorogi/ ten narod przezwano/ Bo wſzytko około nich/ oſtro zákowano. Oſtro ná ſwą powinność/ bacżą w káżdey rzecży/ Oſtro y boiaźn Páńſką/ miewáią ná piecży. RejZwierz 55; Stey przycżyny lud proſty onemu obrázowi wielkie cżći wyrządzał y ofiáry cżynił przez długie cżáſy/ áż go potym Merkuriuſzem przezwáli. BielKron 8; [Bułgarowie] potym ſie przepráwiwſzy przez Dunay przyſzli do Trácyey/ rzućili ſie ná páńſtwá Greckie ſąſiednie/ poſiedli Miſyą máłą y wielką/ ktore przezwáli oycżyſtym mieyſcem Bulgáryą/ ktorą ták zowiemy áż do tego cżáſu. BielKron 170v; [Papież Leo IV poraził Saraceny swoją modlitwą.] A od tego cżáſu Wátykan przezwáli Leoninem/ gdzye ſie Papieżowie poſpolicie kłádą BielKron 171; bo też [Połowcy] przy Greciey byli nad morzem Pontſkim. Przeto ie przezwano Gepidy/ to ieſt leniwi po Grecku/ iż nierychło za nimi przyſzli. BielKron 358v, 3, 9, 183, [3323], 338v (11); [Mahomet] onę ſektę ſwoię y on zbior około ſiebie będący przezwał fáłſzywie Sáráceny/ iákoby od Sary pochodzące RejAp 82; HistRzym 18. Cf »przezwać od imienia«, »przezwać sobie«, »własnie przezwać«.
Z nazwą w A (lat.) (3): Auguſtus założył miáſtho nad morzem/ kthore przezwał Nikopolim/ to ieſt miaſto zwyćięſtwá. BielKron 273v; Wyſep Koſomelá Hiſzpani przezwáli ſanctam Crucem/ iż tám w ſwięty Krzyż Máiá przypłynęli. BielKron 448v. Cf »przezwać od imienia«.
Z elipsą członu określanego nazwy (2): [Magellanus z Hiszpany] Przypłynęli do dwu wyſpu ſub tropico Capricorni/ kthore przezwáli nieſzczęſliwe/ iż ſie im nie dobrze wodźiło BielKron 445v, 214v.
Z zaimkiem przysłówkowym (7): Cżo wżdy było ża dźiecię/ iakoſz go był prżezwał (–) Iozeph mu było imię dziecię na wſzem godne RejJóz M4; RejZwierz 92v; Ale odpowiedziawſzy mátká iego/ rzekłá/ Nie ták/ áleć będźie wezwan Iánem. Tedy do niey rzekli/ Zadnego nie máſz w narodźie twym coby go nazywano tym imieniem. Y vkazowáli przez znáki oycu iego iákoby go chćiał przezwáć. BibRadz Luc 1/58; Sieſtrzeniec iego [Dedala] Párdix wynálazł piłę wzyąwſzy formę z rybiey kośći/ dla cżego Dedálus zepchnął go z wieże (áby nádeń nie miał) wſzákże ſie nie zábił. Przeto Poetowie wymyſlili/ iż ſie w Kuropátwę przemienił/ y przezwáli go ták. BielKron 23v, 121v, 318; RejPos 16v.
W połączeniu z etymologią nazwy (czasem naiwną) [w tym: od [czyjego] imienia (7), od czego (8), od kogo (5), ze zdaniem wyjaśniającym (6), po czym (1), skąd (1)] (28): RejWiz 15; A Ceſarz dziwuiąc ſie/ kazał ie wychowáć/ A iż go z iámy wyiął/ Iámuzius przezwáć. RejZwierz 39, 55, 66v, 87v; Kaim [...] záłożył też miáſto wielkie/ ktore od ſyná Enochá przezwał Enochią BielKron 3; A gdy pytał Henryk kſieniey Petruſse trzebali więcey cżego do klaſztora/ Odpowiedziáła z Niemiecká trzebá nic. Stądże przezwano Trzebnica miaſthecżko gdzie then klaſztor ieſth. BielKron 358; a potym inne Słowány przezwano od kráin/ iako Moráwce od rzeki Moráwy/ Cżechy od Cżechá/ Boemy od kráiny Buieniey/ Serby od Serbiey/ Kárwáty od Kárwácyey/ Láchy tho ieſt Polaki od pol álbo Polánow. BielKron 427; Chłopi oni ſłudzy vćiekli ná zamek/ gdy ich dobyto/ karano ie kiymi: od tegoż cżaſu przezwano Chłopi grod. BielKron 432v, 27, 48v, 75v, 131v, 269v (12); [Appollon] poſtáwił ſie v goſpodarzá ſwego Stránwileiá/ [...] porucżył ſwą corkę y z iey mámką Ligorią/ á dał znią wiele złotá á klenotow/ á kazał ią przezwáć Tárſią/ po tym Mieśćie Tárſis/ w ktorym ią chowáć vmyſlił. HistRzym 18; StryjKron 205, 295; PudłDydo A2v. Cf »przezwać od imienia«.
W połączeniu z określeniem języka [w tym: po jakiemu (3), [czyim] językiem (1), z [czyjego] języka (1)] (5):y przyſiągł mu [Józefowi] Krol Fáráo bez iego rády nic nie cżynić w kroleſtwie ſwoim/ y przezwał go po Egipſku zbáwiciel ſwiátá BielKron 17, 69; [Krzyżacy] napirwſzy Zamek nád Wiſłą w Kulmienſkiey Ziemi Roku Páńſkiego 1231. poſtáwili/ ktory Fogelsang Niemieckim ięzykiem od ſpiewánia ptakow przezwáli StryjKron 295; Przed láty zwano Niemce Teutones [...] Zá czáſem Niemce z ichże właſnégo ięzyká przezwano Garmanos, iákoby Garman/ cáły mąż JanNKar D; Lecz ci ſtárcy powiedzą ktorzy tu wynidą, Coby tá Comoedia w ſobie záwieráłá. Philemo ią po Grecku napiſał, y przezwał THESAVRON ięzykiem ſwym CiekPotr 3.
»przezwać od [czyjego] imienia (a. przezwiska), imieniem [czyim], na [czyje] imię« [w tym: z nazwą w N (8), w I (3), w A (lat.) (1)] (7:6:1): Obacżyli boſkie znáki/ weſzli w rádę ktoregoby s tych dwu imieniem miáſto przezwáć/ wotowały niewiaſty Minerwę/ to ieſt Atteny/ á mężowie ná Neptuná bogá morſkiego. BielKron 27; Tegoż roku o S. Bártłomieiu Borzny s Skrzynná y ſyn iego Włodek z Letáwy Ráytárowie w pułtoru tyſiącu koni/ Oświęćiḿſki kray woiowáli/ Zary oblegli y dobyli ich/ y oſádźili ſwymi/ przezwáli ná ſwe imię Bukowiec. BielKron 394v, 9v, 27, 61v, 125v, 340v, 343v; Romulus ná pámiątkę tego ſławnego tych białychgow vcżynku/ kiedi Rzymiány ná trzydzieśći rot dzielił/ przezwał the roty imiony białychgłow Sábińſkich. GórnDworz Z3; HistRzym 7; RejPos 300; A z teyże przycżyny przezwáli Iehudcżycy one dni Purym od przezwiſká loſu [Idcirco vocaverunt dies istos Purim, super nomen Pur] BudBib Esth 9/26; StryjKron 81; JanNKar B4v.
»na pamiątkę [czyją] przezwać [z nazwą w N]« (1): Iupiter ná pámiątkę iey [panny Europy] przezwał trzecią cżęść ſwiátá Europá. BielKron 48v.
»przezwać sobie [kim]« (1): Lakomſtwo czo wſzytkiem ſkodzy [...] Tu go [Kupca] ſnać ktemu przywyodlo Prawey zdobrey drogy zbodlo. Wzyal przewrotną żone kſobie Fortuną ią przezwał ſobie. RejKup d5v.
»własnie przezwać« [w tym: kim (2)] (4): (nagł) Káſper Smolik. (–) Iż brudny więc Smolikiem/ właſnie go przezwáli/ Lecż iż mieſzka nád wodą/ przedſię go kąpáli. RejZwierz 66v, 87v; BielKron 121v; Potym go dáley Prorok wykłáda/ Iż imię iego [Chrystusa] będzie dziwny. Thu ſie káżdy ſnádnie ſpráwić może/ iż go właſnie przezwał/ roſpomniawſzy ſobye dziwne ſpráwy iego/ ktore on od wiekow ſpráwował ſpołu z Bogyem Oycem ſwoim RejPos 16v.
W połączeniu z etymologią nazwy [w tym: od czego (1), ze zdaniem wyjaśniającym (1)] (2): Rzymiány/ nie mieli cżym ſtrzeláć/ bo ſie im iuż były cięćiwy potárgáły v łukow/ áż dzyewkom wárkocże vrzynano iż były łyſe/ przeto boginią Wenus łyſą przezwáli/ ktora dzyewki ſpráwuie. BielKron 24v; Bacżąc pánowie y ſláchtá/ nicżemnośc iego/ wzgárdzili im y opuſzcżali go/ przetho go przezwáli Koſzyſko od włoſow odętych. BielKron 342.
przezwać za jakiego (1): A tego zá mędrſzego/ może pewnie przezwáć/ Ktory wſzytko obacży/ niż pocżnie ſzácowáć. RejZwierz 67v.
cum inf „być” kim a. jakim (3): [Panna Maryja] nádewſzytko przełożyłá wdzyecżnieyſzą pokorę być v Páná ſwoiego niźli co inſzego/ mowiąc thák: Iż on weyrzał ná pokorę dzyewecżki ſwoiey/ á ſthąd mie przezwáli być błogoſłáwioną wſzyſcy narodowie. RejPos 14, 16v, 47.
Ze zdaniem nawiązującym do dopełnienia w zdaniu nadrzędnym (1): Cżemu ſie nie ſtráſzymy onymi ſłowy Prorokow ſwiętych/ kthorzy przezwáli tákowy ięzyk/ iż pod ſobą nośi iad iáſzcżorcży/ á ma vſchnąć á zámilknąć cżáſu ſwoiego RejPos 251.
Z wyrazem określającym w I [w tym: sb (16), sb + ai (6), ai (4)] (24): [Boże] ktorego moznoſc niezwycięzona: ſprawiedliwoſc nieomylna: dobrotliwoſc nieskonczona: ktorys tak vmilowal czlowieka zes go przezwal ſynem ſwoiem [...]. Raczyſz mily panie weſrzec na nas RejPs 220v; RejRozpr Iv; RejKup m4v; Słyſzę tu iż ſwietłna [!] páni/ Siebye chwali á mnię gáni/ Iż ſie ſwiátu ſpodobáłá/ A mnie ponurą przezwáłá BielKom E5v; GliczKsiąż K8v; Ale żeś wyzſzey ſłyſzał/ ſkąd miłość pochodzi/ Iuż rozumiey zeć Wenus máło nam w tym ſzkodzi. A złym tego prawdziwie przezwáć nie możemy RejWiz 38; RejAp 88v; Gdyż Dawid ná ten cżás żadnego páná nád ſobą nie miał/ áni ſyná tákiego/ chociażby go też s pochlebſtwá iákiego ták przezwáć miał pánem ſwoim. RejPos 231v, 37, 172v, 226v, 230v; RejZwierc 239; Baczę iá kędy ty zmierzaſz/ chceſz żebym ia Wolność dobrą náſzę/ ſwąwolą prżezwał/ á ono ſwawola tám bydź nie może gdźie ieſt práwo. GórnRozm B; [żeby ſurowie [księża prałaci] pánowáli y Iuriſdictią ſwoię nád káżdym kogoby ſię im Heretykiem przezwáć záchćiáło żeby rośćiągáli Respons A2v]. Cf Z wyrazem obelżywym, Z wyrazem użytym przenośnie, Zwrot.
Z wyrazem określającym w A [w tym: lat. (1)] (2): Bo pátrz co z dawná o thym Dawid prorokuie/ Iż mądry cżłek y niebo możnie opánuie. [...] Bo potym tho ten Dawid wyłożył nadobnie/ Kogoby ták mądrego przezwáć było godnie. RejWiz 129v; A właſnie go [świat] ſpeluncam latronum przezwáli/ Oni Mędrcy co ſie mu dobrze przypátrzáli RejZwierc 269v.
Z wyrazem określającym w N (1): A vznawſzy w ſobie ten niedoſtátek ſercá ſwego [...] [człowiek skruszonego serca] odmienia w ſobie ono ſerce ſwoie złe á ſwowolne/ á iáko ie Pan przez Proroká przezwał/ nie obrzezáne w złoſciach ſwoich RejPos 118v.
Z zaimkiem przysłówkowym (1): Balaam poganſky prorok tak maryą przeſzwal gdy rzek uynydzye gwyazda z yacob [...] Oto yą tu myanuye gwyazdą PatKaz III 126.
Z wyrazem obelżywym [w I] (1): Zaſz to nie pocżćiwa rzecż/ kiedy cie miłuią Wſzyſcy/ á to dobry cżłek pálcy vkázuią. Niżli kiedy cie márnym przezową warchołem RejWiz 192v.
Z wyrazem użytym przenośnie [w I] (6): A ták náſz wſzechmogący á miłośćiwy Pánie/ gdyżeś ty ſercá wiernych ſwoich przezwał koſciołem ſwoim/ á przybytkiem Duchá ſwego ſwiętego/ rácżże ie nam wychędożyć RejPos 203; ácż to trudnych głow rozum/ iż to miáſto [tj. Jerozolima] ku zginieniu z dawná zgotowáne ieſt/ á przezwał ie niewiáſtą ſwowolną á niewſtydliwą RejPos 260, A5v, 49v; RejZwierc 1v, [193].
przezwać kogo (1): Abrámá bog Abráámem/ á Sárái małżonkę yego Sarą/ Yakobá Izráelem przezwał KromRozm III 3v.
przezwać z kogo [= z jakiego imienia] (1): A ſnadź ták z dzyećińſtwá [królowa Katarzyna] s tym ſie vrodziłá [...] Y bierzwnuiąc ktoby iey/ ine imię chciał dáć/ Mogłby Innocencią s Kátárzyny przezwáć. RejZwierz 49.
Synonimy: 1., 2. mianować, okrzcić.
Formacje współrdzenne cf ZWAĆ.
Cf PRZEZWANIE, PRZEZWANY
JR