« Poprzednie hasło: PRZEZYWAĆ | Następne hasło: PRZEZYWAN » |
PRZEZYWAĆ SIĘ (2) vb impf
e jasne.
praet | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | przezywali sie |
imperativus | |
---|---|
pl | |
2 | przezywåjcie sie |
praet 3 pl m pers przezywali sie (1). ◊ imp 2 pl przezywåjcie sie (1).
Sł stp brak, Cn s.v. przezywam kogo, Linde brak.
Z nazwą w I (2): JanNKar D; Właſnych ſłow, głádkiey mowy, y w żárćiech wdźięcznośći, Do mowy poſpolitey wierſzow podobnośći, Nie pátrząc piſáliśćie: piſmá w ogień dayćie, Ani ſie Comikámi więcey przezywayćie. CiekPotr )?(4v.
Z nazwą w A (lat.) (1): [Rzymianie przybywszy do niemieckiej ziemi] rozumieli áby Niemcy y Fráncuzowie byli bráćia ſobie, z onégo męztwá, z onéy vrody, poſtáwy, y z onych obyczáiów Fráncuzom podobnych: zkąd ſie y Germanos, to iest, bráćią [...] przezywáli. JanNKar D.
Synonimy: mianować się, nazywać się.
Formacje współrdzenne cf ZWAĆ.
JR